Annelies Voss is een blogger uit onze regio, die eens per week een gedachte deelt op ons platform. Ze heeft ook een eigen Facebookpagina en een website. (foto: studio Annemarieke van Peppen)
Hoe vaak slik jij je tranen weg? Vreemde vraag misschien, schrijft Annelies deze week in haar blog, maar je zou verbaasd zijn als je erbij stilstaat hoe vaak wij dit doen. Emoties tonen is een vreemd en lastig iets in onze maatschappij. Het wordt al snel als zwak gezien en daarom houden we onze emoties liever binnen in onszelf.
Juiste moment
Gebeurt het jou ook regelmatig, ineens voel je tranen opkomen, vanuit boosheid, medeleven, teleurstelling, verdriet of jaloezie.Wat doe je ermee? Slik je ze weg, trek je je rug recht en ga je verder of sta je stil bij de emoties die je voelt? Meestal is het niet het juiste moment, alsof er ooit een juist moment is om te huilen. Wij zijn mensen met emoties waarom doen we daar zo minachtend over? Is het zo raar als dingen je raken, als je gewoon mens durft te zijn? Wij weten allemaal als we onze emoties opsluiten dat ze er op een gegeven moment dubbel zo hard uitkomen meestal bij de verkeerde persoon en zeker op het verkeerde moment.
Mens met gevoel
Als het de bedoeling was geweest om onze tranen níet de vrije loop te laten hadden wij geen traanbuisjes gehad.Onze tranen zijn géén teken van zwakte maar een teken van mens zijn met gevoel.In een wereld waar het allemaal om buitenkant gaat is het waardevol om te laten zien dat dingen je raken. Stapel je tranen niet op maar laat ze vloeien, het lucht op en geeft ruimte. Opeenstapeling geeft frustratie en stress, laat het maar stromen en je zult zien je voelt je opgelucht.
De volgende keer dat je die krop in je keel krijgt, hoop ik dat je je deze blog herinnert en de brok niet wegslikt maar je tranen laat vloeien.
Liefs Annelies, reacties welkom!